Exterieur
Kapel van O.L.Vrouw van Zeven Smarten, anno 2000 na een grondige restauratie. Deze kapel – in zijn huidige vorm – dateert uit de 16e eeuw. In 1464 staat een kapel voor het eerst omschreven als “Capella ten Hout parochie de Vierlinxbeke”. In 1485 spreekt men over een “Capella de Houtheze” en in 1520 heet zij “Capella in holle heze”.
Als Brabant na de Tachtigjarige Oorlog Staatsgebied wordt, mogen er in de kapel geen diensten meer worden gehouden en doet ze dienst o.a. als tiendschuur. Mensen, die trouw blijven aan het katholiek geloof, gaan naar een van de schuurkerken net over de grens, bijvoorbeeld in Smakt.
In 1848 wordt deze kapel weer in gebruik genomen door de katholieken.
Devotieruimte
Devotieruimte of devotiekapel met het genadebeeld, anno 2000 na de restauratie. Na de laatste restauratie is deze devotieruimte, op 21 mei 2000, ingezegend door Mgr. A. Hurkmans, Bisschop van Den Bosch.
Deze ruimte is altijd open en toegankelijk voor een moment van gebed en stilte.
Genadebeeld van Maria
Genadebeeld van Maria, middelpunt van levendige devotie. Maria wordt hier voorgesteld, staande, met gespreide armen ten teken van bereidheid tot moederlijke hulp en bijstand. Tegen het podium, waarop Maria staat, zijn veertien ex voto’s aangebracht.
Ex voto’s zijn voorwerpen die als bijzonder bewijs van dankbaarheid voor een gebedsverhoring zijn geschonken en de vorm hebben van – meestal – een lichaamsdeel waarvoor men genezing heeft afgesmeekt.
Het woord “Genadebeeld” wordt gebruikt voor een afbeelding waarvoor men gaat bidden, waardoor in het verleden gebedsverhoringen hebben plaats gevonden.
Hout, met nieuwe polychromie, tweede helft 19e eeuw.
Altaar
Barok z.g. portiekaltaar, hout, gemarmerd met gepolychromeerde ornamenten. Boven op de draaibare expositiekast een beeldje van de Pietà.
Het altaar is gekroond met het Mariamonogram bestaande uit de vervlochten letters MAR in een stralenkrans bestaande uit zeven grote en veertien kleine stralen (Zeven Smarten!).
Aan weerszijden daarvan engeltjes die oorspronkelijk een symbool in hun handjes hadden.
Eind 18e eeuw.
H. Anna
H. Anna, die volgens de apocriefe boeken de eerste echtgenote was van de H. Joachim uit welk huwelijk de Maagd Maria zou geboren zijn. Zij wordt hier dus voorgesteld als een vrouw in de kracht van haar leven.
Maar ze wordt gewoonlijk voorgesteld als vrouw op leeftijd omdat ze onvruchtbaar heette te zijn.
De H. Anna wordt meestal afgebeeld samen met Maria en het Kindje Jesus de z.g. Annatrits of Anna-te-Drieën. De H. Anna wordt meestal afgebeeld in een groene mantel (symboolkleur van de hoop). Zij wordt o.a. vereerd als patrones van de zwangere vrouwen en de huismoeders.
Hout, vernieuwde polychromie, barok, 17e eeuw.
Feestdag 26 juli.
H. Joachim
H. Joachim, de vader van Maria. Zijn verering is in de 13e eeuw door de kruisvaarders naar het Westen gebracht. Wordt o.a. vereerd als patroon van de ouderen.
Hout, 17e eeuw. Vernieuwde polychromie.
Feestdag 26 juli.
Piëta
Piëta, ook wel Nood Gods genoemd, stelt Maria, de Moeder van Smarten voor. Eén van de “Zeven Smarten”.
Meestal heeft Maria haar Goddelijke Zoon op haar schoot dat ze het hoofd van Christus met de rechterhand ondersteunt en dat de linkerarm van Christus levenloos naar beneden hangt. Hier is dat omgekeerd.
De volksdevotie heeft haar, mogelijk als dank voor verkregen gunsten, getooid met een zilveren kroon en een zilveren rozenkrans. Op het kruis ligt de doek gedrapeerd waarmee men Christus’ lichaam naar beneden heeft laten zakken bij de kruisafneming.
Hout, eind 18e eeuw.
Interieur
Interieur van de kapel anno 2000 na een grondige restauratie. De kapel is in 1932 uitgebreid met een sacristie en in 1939 met twee traveeën. Hierbij werden de toren en het oksaal verplaatst. In 1944 werd de kapel door oorlogsgeweld zwaar beschadigd. Het oorspronkelijke tongewelf werd bij de restauratie in 1951 vervangen door het huidige plafond. Het altaar, de beelden (Joachim en Anna aan weerszijden van het altaar, Theresia van Lisieux en O.L.Vrouw van Zeven Smarten) zijn origineel.
